Ang sarap ng pakiramdam. May girl
friend na ako. Yahoo! Hanggang kailan kaya to? Alam ko namang hindi
pangmatagalan ito. Pero umaasa pa rin ako na maaring mabago ang lahat. Marami na
akong napanood na love between life and death ang drama ng buhay. Sana lang parehas kami ng ending, happily ever
after. Sana talaga gumaling ako.
“sabi ng mama mo sa London ka daw
niya ipapagamot.”
Ano? Tatlong araw pa nga lang kami
ng Gel ko tapos ending agad? Ang saklap
naman. Ayokong umalis. Ayokong iwan si Gel. Siya na nga lang nagpapalakas sa
akin. Paano kung mamatay ako dahil wala siya sa tabi ko? Hindi man lang ako
makakapagpaalam. Ayoko talaga. pero kung hindi naman ako magpapagamot, mas lalong
hindi ko na takaga makikita si Gel habambuhay.
“Ayoko nga sana, pero –“
“pero ano? Dahil sa akin?”
“oo, ayokong iwan ka, alam mo
namang maha na mahal kital ”
“kung mahal mo ako , magpapagamot ka”
“mahihintay mo ba ako?”
“oo naman”
“paano kung hindi na ako makabalik?
Paano kung doon ako mamamatay?”
“hindi ka mamamatay sapagkat pati
puso ko tumutibok para sayo”
“huwag masasaktan ka lang”
“hindi Jerome. Mas masasaktan ako
kapag hindi mo sinubukang magpagamot.”
“babalik ako para sayo”
“ maghihintay ako”
Habang tmatakbo ang panahon katawan
ko namay para bang kinakain ng aking karamdaman. Nagpasya sina mama na sa
London na ako magpagamot. Hindi ko alam talaga kung papayag ako sa una. Pero sa
huli, pumayag ako dahil kay Gel at para na rin sa mga magulang ko. Naniniwala ako
na darating ang araw na babalik ako na hindi isang malamig na bangkay kundi
isang masiglang Jerome.
“mamimiss kita”
“ikaw din., alagaan mo sarili mo
ha?’
“para sayo, pasensya ka na pa la
kung yung boyfriend mo hindi ka maalagaan”
“
hindi mo naman kailangan gawin yun eh. Bumalik ka ha?
“oo naman, sabi mo eh”
Nakakalungkot naman iiwan ko na si
Gel. Mahirap sa akin ito pero doon din naman tutungo ito. Sana tama yung
magiging desisyon ko. Desisyon na hindi ko pa alam kung pagsisisihan ko sa
takdang panahon. Panahon na lang ang magtatakda sa aming dalawa. The best art
in this world is the art of letting go.
“hindi ko alam kasi kung
makakabalik pa ako”
“ano ka ba? Makakbalik ka”
“Gel, gusto ko sanamag tuldukan
muna natin kung ano man ang meron tayo. Alam kong mahirap pero mas mahirap kung
mawawala ako na walang closure sa ating dalawa.”
“ ayoko sanag pumayag pero tama ka.
Siguro nga maling time ang love natin. Pero bumalik ka ha? Bska kasi sa pagbalik
mo ,yung perfect time nating dalawa.”
“kung hindi naman, baka sa heaven
ang perfect place natin”
“nakakainis ka”
“huwag ka nag umiyak” pwede ba
kitang halikan?
“bakit naman?”
“para may bauinin ako sa London”
“pwede rin ba kitang halikan?”
“oh bakit?”
“para may iwanan ka rin dito”
“mwah!”
Single na namn ulit ako. Sabi naman
daw nila nasa uso yun. Edi nasa uso na ulit ako. Alam kong tama yung ginawa ko.
Ayokong magsisi dahil ginawa ko ang bagay
na iyon. Gusto kong magpagaling para
maibalik ko ang nawala sa amin. London here I am!
No comments:
Post a Comment