Aalagaan niya daw ako. Totoo ba
yun? May sakit ako pero hindi naman ako bulag. Tama naman yung nabasa ko. Ewan ko,
pero parang ang awkward naman. Paano na yung boyfriend niya? Sila pa ba? Haay! Andami
kong tanong. Paro kung aalagaan niya ako edi masaya. Magkakaroon kami ng
quality time.Makatulog na nga lang. bukas ko na lang poproblemahin ito. Sana bukas
ok na ang lahat.
Wahh! Aray! Mama ang sakit ng ulo
ko! Tulong.!
Nagising ako dahil sobrang sakit ng
ulo ko. Nataranta naman si mama sa pagpunta sa kwarto. Medyo nawala ang sakit
ng makainom na ako ng gamot. Parang ang hina-hina ko na talaga. Napapikit na
lang ako sa sitwasyonh ko na alam kong himdi ko matatakasan. Gusto ko pang
mabuhay ng matagal.
“ may masakit pa ba sayo?”
Hindi ko alam kung ididlat ko ang
mata ko sa tanong na iyon. Alam kong hindi galing kay mama ang iyon. Iba ang
boses na rumehistro sa tenga ko. Boses ni Gel. Unti- unti kong iminulat ang aking mata at
tumambad sa akin ang maganda niyang mukha. Heto na ba yung sinasabi niyang
aalagaan ako? Hindi ko naman talaga alam
kung seryoso siya o baka naman ginugudtaym niya lang ako. Pero kung totoo nga,
edi ayos! Nagawa ko pang tanungin siya
kung ano ang ginagawa niya sa bahay namin. Habang pinagmamasdan ko ang mukha
niya, ibang iba ang pakiramdam ko. para bang ang gaan sa puso. Naisip ko nga na
baka si Gel ang gamot ko.
“ tinext kita kagabi pero hindi ka
naman nagreply”
“ sorry , pero nabasa ko yung sulat
mo?”
“ papayag ka ba?”
“oo naman, para mabilis ako
gumaling”
“Simula ngayon ako na ang personal nurse mo”
“Paano yung boyfriend mo? Baka magselos”
“Break na kami”
“ Bakit naman?”
“ May mahal kasi akong iba”
“ Sino?”
“ Wag na lang baka kasi hindi na
rin pwede”
“Bakit hindi pwede?”
“Andami mong tanong, saglit kukuha
lang kita ng pagkain”
“ hindi mo masisisi ang sitwasyon
kung hindi kayo pwede, sa bandang huli baka sarili mo ang sisihin mo kasi hindi
mo sinubukang sabihin sa kanya na mahal mo siya.”
Hnidi ko talaga alam kung bakit ko
nasabi iyon. Ang lakas lang talaga ng pakiramdam ko na ako yung tinutukoy niya.
Matapos kung sabihin iyon sa kaya para bang nabigla siya. Kung ako nga talaga
yung tinutukoy niya, hindi ko rin siya
masisisi dahil sa kalagayan ko. sino ba
naman kasi ang magmamahal sa malapit nang mamatay. Masasayang lang ang lahat. Habang
pinagdudugtong-dugtong ko ang mga ideyang pumapasok sa isip ko, hindi ko
namalayan na katabi ko na pala si Gel.
“ Yung mama mo na lang daw
magdadala ng pagkain dito, hindi p kasi luto eh”
“Gel, bakit gusto mo kong alagaan?”
“ ha? Ah eh, kasi gusto kita Jerome“
Gusto niya daw ako. Totoo ba yun? Ang
linaw linaw naman ng pandining ko. ang sabi niya gusto niya daw ako. Pero bakit
ngayon nga lang? nakakainis talaga. Pwede pa ba?
“ Gusto mo ko? eh mamatay na nga
ako “
“ kaya nga kita aalagaan eh, gusto
ko humaba pa buhay mo”
“ Huwag na lang ako Gel, marami pang iba diyan”
“akala ko ba gusto mo ko?”
“ gusto kita pero-“
“pero ano” kasi may sakit ka? Ok lang
naman sa akin yun”
“ imposible talaga ang gusto mo Gel”
“Marami ng kwento ng pag-ibig ang kaya mong hulaan ang
patutunguhan. Kung saan papunta.pero
alam mo kung ano ang nakakamangha? Yung sinubukan ,kasi mas kaya nating makita
ang mapait na ending kaysa sa msanghinayang dahil hindi sinubukan”
Ang ganda naman ng sinabi ni Gel. Nalaman kong mahal niya rin ako. Hindi naman
porket mamamatay ako hindi na ako
pwedeng magka lovelife. Sige susubukan ko, para naman may mabaon ako sa
kabilang buhay. Nakakatawa naman, kung kailan nasa hulung sandali na ako ng
buhay ko saka pa kukulay ng ganito. Hindi ko naman masisisi ang sarili ko o ang
ibang tao. Pero ang mahalaga gumaan ang pakiramdam ko.
“ kung kaya mong mahalin ang isang
tao kahit alam mong huli na. sino ba naman ako para hindi ka mahalin”
No comments:
Post a Comment